Rozważania na temat „naukowości” w implantologii stomatologicznej

Bazując na własnych doświadczeniach oraz statystykach dotyczących dużych grup pacjentów, jakie leczymy, już dawno podjęliśmy decyzję w naszych klinikach o skupieniu się wyłącznie na metodzie osteofiksacji. Od 1998 roku nie oferujemy już zabiegów wykorzystujących (naszym zdaniem przestarzałą) metodę osteointegracji. Wiemy jednak, że wiele klinik nadal stosuje tę starszą metodę.

Pacjentom, którzy chcieliby dowiedzieć się czegoś więcej na temat tej starszej metody, zaleca się kontakt z klinikami, które nadal ją oferują. Typowymi markami/przykładami tej metody są „Straumann®” i „Nobel Biocare®”. Prawdopodobnie wszystkie pozostałe „systemy implantów dwuetapowych” działają w ten sam sposób, co wymienione marki. Zakłada się, że prowadzą one do takich samych rezultatów leczenia i wiążą się z tymi samymi trudnościami i problemami. W wielu przypadkach wszystkie one wymagają „augmentacji kości” i starannego doboru odpowiednich pacjentów (tzw. selekcji pacjentów).

Dotychczas nie przeprowadzono badań porównawczych pomiędzy metodą osteofiksacji i osteointegracji. Takie badania wydają się nieetyczne, ponieważ w pełni poinformowani pacjenci nigdy nie wybraliby metody osteointegracji po tym, jak zostali prawidłowo poinformowani o istnieniu i funkcjonowaniu metody osteofiksacji.

Przeprowadziliśmy badania w dostępnej literaturze: Dostępna literatura naukowa dotycząca metody osteointegracji wydaje się poważnie naruszać ważną zasadę ITT. Dlatego też obszerna literatura naukowa w dziedzinie „osseointegracji” nie może być wykorzystywana jako punkt odniesienia lub narzędzie porównawcze. Jak dotąd uniwersytety nie zabrały głosu w tej sprawie.

Co jest nieprawdziwe lub wręcz fałszywe we wszystkich znanych nam badaniach „naukowych”: Ze względu na szeroki (ale nigdzie nieujawniony szczegółowo) zakres „selekcji pacjentów” stosowanej w opublikowanych badaniach, nigdy nie zbadano i nie opisano w rzeczywistości przydatności i skuteczności implantów 2-etapowych (metody osteointegracji) w przeciętnej populacji. Opublikowane badania w dziedzinie implantów dwuetapowych to po bliższej analizie zwykłe raporty starannie wybranych przypadków (czyli w najlepszym przypadku losowo wybrane serie przypadków), a nie randomizowane badania kontrolowane (RCT). Mimo to wiele opublikowanych badań (nawet w dobrych czasopismach) podaje się za badania randomizowane kontrolowane (RCT).
W szczególności szwajcarskie uniwersytety uczestniczyły w tym zniekształcaniu faktów naukowych od około roku 2000. Wprowadzanie społeczeństwa w błąd i ukrywanie rzeczywistości posunęło się tak daleko, że nawet organy nadzorcze, takie jak Swissmedic czy niemiecki BFARM, nie chcą przetwarzać raportów o jednym z najpoważniejszych problemów w konwencjonalnej implantologii: chociaż do 80% stosowanych konwencjonalnych implantów powoduje periimplantitis jako efekt uboczny, odpowiednie raporty w ogóle nie są przetwarzane.

Ponadto chcielibyśmy zwrócić uwagę zainteresowanej opinii publicznej na fakt, że tradycyjne implanty stomatologiczne są rzadziej wskazane u osób starszych, ponieważ pacjenci mają tendencję do posiadania coraz mniejszej ilości kości szczęki wraz z wiekiem, a także dlatego, że wraz z wiekiem występuje coraz więcej chorób współistniejących, tj. takie osoby są wybierane i pozostają bez leczenia. To jest bardzo niezadowalające. Ta grupa pacjentów (właściwie pacjenci w wieku 60+ to ci, którzy najpilniej potrzebują implantów!) pozostaje w dużej mierze nieleczona w codziennej praktyce klinicznej, jeśli stosowana jest starsza metoda osteointegracji.

Obszerne i wyłącznie pozytywne raporty badawcze dotyczące Strategic Implant® są dostępne od dłuższego czasu.

Na koniec chcielibyśmy wspomnieć, że w USA i kilku innych krajach na całym świecie ubezpieczyciele od błędów w sztuce lekarskiej radzą swoim klientom korzystającym z usług stomatologicznych, aby informowali swoich klientów (czyli pacjentów), że implanty, które wykorzystują metodę osteointegracji, działają średnio przez siedem do ośmiu lat. W oparciu o te fakty zakładamy, że implanty dwufazowe są raczej implantami tymczasowymi. Wygląda na to, że ogólnie rzecz biorąc, są one dalekie od trwałych rozwiązań. Ze względu na konieczność przeprowadzenia krytycznej „selekcji pacjentów” implanty te mogą być stosowane jedynie u niewielkiej grupy populacji.

Z uwagi na wszystkie wyżej wymienione powody, postanowiliśmy nie stosować u naszych pacjentów starszych typów implantów.